ท่านแนะให้ “มโน”

พบประโยชน์ท่วมท้น ชวนลอง
ทุกข์เท่าใดไหม้หมอง พร่องน้อย
มโนกลั่นจินต์กรอง เกลาโง่ 
ใจแจ่มทุกข์หายจ้อย เข้าป่า ลาแล ๚ะ


Posted

in

by

Tags: